Bij de koop (of verbouwing) van een woning wordt vaak geld geleend bij een bank of een andere geldschieter (hierna zal ik het alleen hebben over: bank). De bank wil graag zeker weten dat de lening ooit wordt terugbetaald. Daarom vraagt zij om onderpand – een recht van hypotheek – om, als het echt mis gaat, toch haar geld terug te krijgen. Het maken van een hypotheekakte is door de wet aan de notaris opgedragen. Maar wat staat er nu eigenlijk in een hypotheekakte?

Leninggegevens en onderpand

De hypotheekakte is een notariële akte. Met deze akte wordt het recht van hypotheek en de daarbij geldende bepalingen vastgelegd. Wat er precies in een hypotheekakte staat, is afhankelijk van de (voorwaarden van de) bank. Soms staan de leninggegevens in de akte vermeld, zoals de hoogte van de lening, rente, looptijd en dergelijke. Ook de kadastrale omschrijving van de woning waarop het hypotheekrecht wordt gevestigd staat in de akte. Het is erg belangrijk dat dit nauwkeurig gebeurt; het mag natuurlijk niet zo zijn dat het hypotheekrecht op de woning van de buurman wordt gevestigd! Inschrijvingsbedrag In de hypotheekakte staat ook het bedrag vermeld dat bij het kadaster als hypotheekbedrag staat ingeschreven. Vaak zullen de lening en het inschrijvingsbedrag gelijk zijn aan elkaar, maar dat hoeft niet. Het komt voor dat het inschrijvingsbedrag hoger is dan het bedrag van de lening. Het inschrijvingsbedrag is dan de grens tot waar nog (extra) geld kan worden geleend bij de bank.

Hypotheekbedingen

Daarnaast staat er een aantal bijzondere bedingen, ook wel hypotheekbedingen, in de akte. Deze bedingen staan ook in de algemene voorwaarden van iedere bank, maar zijn zo belangrijk dat deze in de hypotheekakte nog eens extra worden aangestipt. Het gaat om:

Bewijskracht bankadministratie:  Hoofdregel is dat de administratie van de bank aangeeft wat de hoogte van de schuld is. Uiteraard staat het de schuldenaar vrij aan te tonen dat de gegevens van de bank niet kloppen.

Verzekeringsbeding: De bank vindt het natuurlijk prettig als de woning –het onderpand – verzekerd is. Het gaat dan om een opstalverzekering die dekking geeft tegen bijvoorbeeld brand- of stormschade.

Huurbeding: Het huurbeding houdt in dat de woning niet zomaar zonder toestemming van de bank mag worden verhuurd. Een verhuurd huis kan weleens minder opleveren wanneer de bank het moet verkopen.

Beding van niet-verandering: Ook hier draait het om het behoud van de waarde van de woning. Als je je huis wilt gaan verbouwen moet hiervoor toestemming worden gevraagd aan de bank. De bank zal overigens niet snel haar toestemming weigeren; een (nog) mooier huis is in het voordeel van de bank!

Beheers- en ontruimingsbeding: Worden de verplichtingen niet nagekomen of gaat het financieel mis dan kan de bank het huis in beheer nemen. Wanneer het tot gedwongen verkoop komt, kan de bank zelfs van eisen dat je je koffers pakt en vertrekt.

Wat doet de notaris? Hoewel de notaris weinig invloed heeft op de inhoud van de hypotheekakte (het is de bank die de voorwaarden bepaalt) heeft hij wel een belangrijke taak. Zo moet de notaris het eigendomsrecht van het onderpand controleren, de aflossing van eerdere geldleningen regelen, het ontwerp van de akte en de afrekening opmaken en u informeren over de inhoud van de akte, zodat u begrijpt wat u tekent.

In Nederland kennen we drie officiele vormen van samenleven: samenwonen, trouwen en het geregistreerd partnerschap. Wat is nu eigenlijk het verschil tussen deze drie?

Huwelijk en geregistreerd partnerschap

Met een huwelijk of een geregistreerd partnerschap geef je je relatie een ‘officieel tintje’. In beide relatievormen zorgt de wet ervoor da teen aantal zaken al voor je is geregeld. Dat is handig wanneer je kinderen krijgt, maar ook wanneer je er zeker van wilt zijn dat de spullen die je samen koopt, ook echt van jullie samen zijn. Wanneer je zelf wilt bepalen wat van jullie samen is en wat persoonlijk, leg je dat vast in huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden.

Verschillen

Het geregistreerd partnerschap wordt niet in alle landen erkend. Voor het overige zijn de verschillen tussen een huwelijk en een geregistreerd partnerschap minimaal. Zo mag je zowel bij een huwelijk als een geregistreerd partnerschap elkaars naam gebruiken. Het huwelijk en het geregistreerd partnerschap zijn allebei een burgerlijke staat, wat betekent dat bij de gemeente is terug te vindenof je getrouwd of geregistreerd partner bent, en zo ja met wie.

Samenwonen

Voor samenwoners heeft de wet niets geregeld. Samenwonen kan van de een op de andere dag. Het is ook geen burgerlijke staat – bij de gemeente staan samenwoners wel op hetzelfde adres ingeschreven, maar zij zijn niet aan elkaar ‘gekoppeld’, zoals bij een een huwelijk of een geregistreerd partnerschap.

Samenlevingscontract

Als je gaat samenwonen is je relatie niet officieel vastgelegd. Er gelden geen rechten en plichten naar elkaar en wat van jou is, blijft van jou. Met een samenlevingscontract kun je vastleggen welke spullen van jullie samen zijn en welke van jou persoonlijk. Je kunt afspraken maken over de financien – wie betaalt wat, en hoeveel? – en over wat er moet gebeuren met jullie huis of jullie pensioen wanneer jullie uit elkaar gaan. Samenwoners erven niet automatisch van elkaar, zoals bij een huwelijk of een geregistreerd partnerschap wel het geval is. Daarvoor moet een testament worden gemaakt. Wat het beste bij je relatie past, trouwen, geregistreerd partnerschap of samenwonen, hangt af van je gevoel, maar ook zeker van je persoonlijke situatie. Wil je meer informatie? Neem contact met ons op, we helpen je graag!